Psalms 14

Ang Kalaot sang mga Tawo

(Sal. 53)

Ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.

1Nagasiling ang mga buang-buang sa ila kaugalingon,
“Wala sing Dios!”
Malain sila tanan kag makangilil-ad ang ila mga ginahimo.
Wala sing bisan isa sa ila nga nagahimo sing maayo.
2Halin sa langit nagatan-aw ang Ginoo sa mga tawo
sa pag-usisa kon bala may ara nga nakaintiendi sang kamatuoran
kag nagadangop sa iya.
3Ang tanan nagsipak sa matuod nga dalan
kag palareho nga naglain ang ila kabuhi.
Wala gid sing bisan isa nga nagahimo sing maayo.

4Wala bala nakahibalo ining malain nga mga tawo sang ila ginahimo?
Siyempre nakahibalo!
Ginakilkilan gani nila ang akon mga kasimanwa
nga daw sa nagalamon lang sila sang pagkaon,
kag wala sila nagapangamuyo sa Ginoo.
5Pero mahadlukan gid sila,
kay pangapinan sang Dios ang mga matarong.
6Ginapakahuy-an nila ang mga plano sang mga kubos,
pero ang Ginoo amo ang nagaprotektar sa mga kubos.
7Kuntani magaabot na ang magaluwas sa Israel nga halin sa Zion.
Daw ano ayhan kamalipayon ang mga Israelinhon,
ang katawhan sang Ginoo,
kon ibalik na niya ang ila maayo nga kahimtangan.
ibalik…kahimtangan: ukon, pabalikon na niya sila sa ila duta halin sa pagkabihag.

Copyright information for HilAPD